Bijna 2 jaar geleden stapten we voor het eerst bij Outergrounds binnen voor the Execution en Jason. Dit was voor ons een belangrijk turning point: spannende kamers zijn eigenlijk best leuk! En zo volgde DarkPark, nog wat andere spannende kamers, een tussendoors bezoekje om Whitechapel en de Hangover te spelen, en nu zijn we terug voor Marc in een jurk. Eh, voor Midnite.De voorpret was groot, en nu was het moment echt door. We worden langs het huis van de priester een steegje ingeloodst. De ‘eerste kamer’ is meteen al ontzettend mooi qua kleurcompositie, echt jammer dat je daar verder amper nog komt. En de voorpret wordt nog groter als we een lookalike van onze favoriete Outergrounds medewerker zien. Wat ze goed doen is meteen duidelijk maken hoe spannend de kamer wordt en wanneer je gaat schrikken. Op een gegeven moment is de eerste spanning eraf en kan het puzzelwerk beginnen.De aankleding is by far het mooiste van de kamer, snel gevolgd door de muziek, belichting en sfeer. Het verhaal is vrij simpel en toegankelijk, maar een beetje tweeledig is dat ik zelf meer closure had gewild in de eindclimax. De vooraankondiging hiervan was al vrij uitgebreid waardoor dit als een kleine anticlimax voelde. Tegelijkertijd eindige ik ook met het ‘Is het nu al klaar? Komt er geen volgende ruimte?’ gevoel, dat is een dikke plus!Tenslotte ook veel respect voor de meters die medewerkers hier moeten afleggen. Het heeft ons doen blijven verwonderen. En dat je nog steeds met zoveel passie wil napraten bevestigt het gevoel van trots bij de medewerkers. Alleen daarvoor al een dikke 10!Is de volgende kamer al af?
